Przybywa nam osób starszych

Do DPS-u Złota Jesień trafiają osoby nie tylko z powiatu raciborskiego, ale z całej Polski. - Dom ma status ponadlokalny. Ogólnie stosujemy zasadę, że ośrodek powinien znajdować się jak najbliżej miejsca zamieszkania, ale jeśli dla osoby przyjmowanej lepiej jest, by umieszczona została w odległym domu, to też to praktykujemy - wyjaśnia Jolanta Rabczuk. Obecnie raciborski DPS liczy 208 mieszkańców, których średnia wieku wynosi 78 lat. - Trafiają do nas osoby w coraz późniejszym wieku, często w bardzo złym stanie zdrowia. Gdy w 2004 roku zmieniły się zasady odpłatności za dom, zainteresowanie DPS-ami zmniejszyło się - przyznaje dyrektor.

Jednak na brak chętnych do zamieszkania w DPS-ie Złota Jesień pani dyrektor nie narzeka. - Bez przerwy wszystkie miejsca są zajęte i mamy listę oczekujących, na której znajduje się ok. 20 osób. Ludzie chcą u nas zamieszkać, bo mamy bardzo dobre warunki. Standard domu jest wysoki, pokoje w większości są jednoosobowe - opowiada pani Jolanta.

Koszt utrzymania jednej osoby w ośrodkach tego typu w Polsce kształtuje się w granicach od 2 do 4 tys. zł. - W Raciborzu jest to 2474 zł. Na kwotę tę składa się 70% dochodu osoby, która u nas mieszka, niezależnie od jego wysokości. A resztę dopłacić muszą dzieci, jeśli ich sytuacja jest dobra. A jeśli ktoś nie ma dzieci lub nie stać je na utrzymanie rodzica, obowiązek dopłaty spada na gminę, której ośrodek skierował osobę do zamieszkania u nas - wyjaśnia Jolanta Rabczuk.

Pani dyrektor zwraca uwagę, że trafiających do nich ludzi podzielić można na dwie grupy. - Mamy mieszkańców, którzy są u nas po kilkanaście lat, nawet jeśli trafiają do nas w złym stanie. Mają tu dobre warunki, odpowiednią dietę, systematyczną opiekę lekarską i pielęgniarską, a także terapię, stąd nawet przy poważnych schorzeniach zdarzają się remisje chorób i przeżywają oni jeszcze wiele lat. Druga grupa osób to ci, których stan zdrowia jest krytyczny i nasze zadanie polega na opiece terminalnej. Około 40 osób rocznie umiera w naszym domu - mówi dyrektorka. Zdarzają się również przypadki, że osoby, które zamieszkały w DPS-ie usamodzielniają się. - Ich stan zdrowia poprawia się na tyle, że postanawiają wrócić do samodzielnego życia - wtrąca pani dyrektor.

W jaki sposób osoby trafiają do DPS? - Jest grupa, która sama dzwoni, przychodzi, pyta, szuka miejsca dla siebie, bo czuje już dyskomfort utrudnień, które starość im przynosi. Są też osoby, dla których miejsca w domu szukają rodziny potrzebujące pomocy, bo nie dają sobie już rady lub przebywają na stałe za granicą. Nie brakuje też pacjentów, którzy trafiają do nas prosto ze szpitala, bo ich stan uniemożliwia powrót do domu - wyjaśnia dyrektor.

Większość mieszkańców DPS Złota Jesień to kobiety, jest ich 148. - To 3/4, co jest zgodne ze statystyką przeżywalności - zauważa pani Jolanta. Najstarsza kobieta w tym roku ukończyła 100 lat, a najstarszy mężczyzna ma lat 91. Najmłodsza mieszkanka ma 27 lat. - Jest to osoba niepełnosprawna, która trafiła do nas, gdy zmarła jej matka. Ma tu rodzinę i tu się odnalazła - wyjaśnia dyrektor. Najmłodszy mężczyzna natomiast ma 47 lat i znalazł się w DPS-ie z powodu przebytych urazów.

Raciborski DPS poza stałymi mieszkańcami ma też osoby, które zamieszkują tu czasowo. - Gdy na przykład rodzina opiekująca się chorym potrzebuje 2 tygodni, miesiąca, by ją odciążyć od tego obowiązku, jest taka możliwość. Potrzebne jest wtedy skierowanie z OPS-u. Pobyt takiej osoby w naszym domu to niczym pobyt w sanatorium - opowiada Jolanta Rabczuk. - Jest troszkę załatwiania z tym, ale kilka takich osób rocznie mamy - dodaje.

- Ilość miejsc oferowanych przez raciborski DPS jest na dziś optymalna. W 2006 r. zwiększyliśmy liczbę miejsc o 40, bo na liście oczekujących zapisanych było już nawet 100 osób. Jeśli kolejka ponownie zacznie się radykalnie zwiększać, jest możliwość zwiększenia jeszcze liczby miejsc w naszym domu - informuje dyrektor. - Polityka gminy musi się zmienić. Kiedyś większość środków przeznaczane było na dzieci i szkoły, teraz trzeba myśleć o populacji osób starszych, która wciąż się zwiększa i potrzebne są rezerwy na opłacenie miejsc w domach opieki - kończy Jolanta Rabczuk.

JaGA