Statua zgody między SRC i OGL

Jednym z grzechów głównych miejscowych kierowców, bez względu na literki na tablicach rejestracyjnych, jest uporczywa niechęć do ustępowania innym. Nieważne, że taki kierowca wpakuje się komuś pod samochód i rozwali go. Grunt, że jest „na prawie” i ma pierwszeństwo. Nieważne, że długi korek blokuje główną ulicę – chce skręcić w lewo, niech czeka. Ta niechęć do ustąpienia pierwszeństwa działa też w drugą stronę. Gdy nieoczekiwanie kierowca obyty z drogowym savoir vivre’m ustąpi pierwszeństwa, skonsternowany tym faktem kierowca nie odważy się skorzystać z szansy, węsząc podstęp.

Również cwaniactwo nie jest przypisane do określonej tablicy rejestracyjnej. Miała okazję przekonać się o tym wczoraj wieczorem jedna z naszych Czytelniczek, stojąc w korku przy ulicy Bosackiej. Większość kierowców karnie stała w ogonku na lewym pasie, chcąc wjechac pod wiadukt. Ale oczywiście ci bardziej cwani stać nie zamierzali. Gnali do przodu prawym pasem, a potem na chama wciskali się pod samochody. Ustępowali zwykle ci, którzy mieli słabsze nerwy lub lepsze samochody.

Oczywiście gdy ktoś jeździ po mieście za szybko, czyhają na niego policjanci. A co zrobić z tymi, którzy jeżdżą za wolno? Siedzi sobie taki niedzielny kierowca w tico albo innym cinquecento, czasami na długich światłach, kurczono ściskając kierownicę i mknie dwudziestką. Nagle, buch, po hamulcach. Staje na środku ulicy i włącza kierunkowskaz. O, będzie skręcał!  Co gorsza, podobne zachowanie można zaobserwować w samochodach, oznaczonych wielką literą L. Jeżeli instruktorzy tak uczą jeździć adeptów, to nie wróży to dobrze naszym drogom. Oraz nerwom.

Nie ma też złotych reguł jeżeli chodzi o parkowanie. Jeden z takich parkingowych kwiatków udało mi się uwiecznić na zdjęciu. Kiedy indziej znowu jeden samochód stoi na parkingu w nieekonomicznej odległości od drugiego. Zwykle jest to półtora metra. Zbyt blisko, by dostawić inne auto a zdecydowanie za daleko jak na reguły właściwego parkowania. Przykłady można obserwować codziennie na parkingu przed szpitalem lub na większości osiedlowych parkingów.

Dlatego to naprawdę nieważne, czy na tablicy rejestracyjnej stoi SRC czy OGL. Jedni i drudzy kierowcy czasami jeżdżą jak ostatnie patałachy. Albo wręcz przeciwnie - jak gentelmani szos. Ważne, abyśmy nawet w tak prostą czynność jak kierowanie samochodem wkładali więcej wyrozumiałości. Życzliwość i uśmiech też się przydadzą.

Jola Reisch