Dokumentacja tężni przy Warszawskiej może być droższa niż sądzono
Trzy firmy złożyły oferty w ogłoszonym przez magistrat przetargu na opracowanie dokumentacji projektowo-kosztorysowej dla zadania pod nazwą „Budowa tężni solankowej z placem zabaw oraz zagospodarowaniem terenu zielonego skweru pomiędzy ulicami Warszawską-Matejki-Żeromskiego".
W tym roku miasto planuje zbudować dwie tężnie. Pierwsza, tzw. prezydencka, bo jej pomysł zgłosił Dariusz Polowy, ma powstać kosztem 1,69 mln zł na skwerze pomiędzy ulicami Warszawska-Matejki-Żeromskiego w Raciborzu. Druga, tzw. obywatelska, to pomysł radnego Michała Kuligi. Ma stanąć na Ostrogu przy Królewskiej-Książęcej, pomiędzy starą a nową SP 1. Jej koszt to milion złotych w ramach budżetu obywatelskiego. Łącznie w Raciborzu będą więc trzy tężnie. Jedna działa już przy SP 8 na Starej Wsi. Czwarta znajduje się przy wieży widokowej w Pietrowicach Wielkich.
Na projekt tężni przy Warszawskiej-Matejki-Żeromskiego planowano przeznaczyć 62 tys. zł. Najtańsza oferta warszawskiego konsorcjum Miejski Krajobraz Sp. z o. o. oraz Sorted sp. z o.o. to 69 987 zł. Dwie kolejne oferty opiewają na kwoty: ASA STOŻEK ARCHITEKCI Katowice - 81 180 zł oraz Kaizerbrecht Investment sp. z o.o. Sosnowiec - 91 512 zł. Prezydent nie podjął jeszcze decyzji co do rozstrzygnięcia przetargu.
Projekt koncepcyjny tężni opracowano na zlecenie Wodociągów Raciborskich w biurze MODULOR Architekci Mariusz Mrozek z Katowic (firma ma swoje korzenie w Tworkowie). Dla obiektu przyjęto następujące założenia:
- Tężnia solankowa w Raciborzu zaprojektowana została w formie segmentu w układzie linearnym, składającego się z sześciu modułów konstrukcyjnych o rozpiętości 1,6m. Kubiczną bryłę obiektu zaprojektowano na planie prostokąta o wymiarach 9,90 x 3,60 (dł. x szer.) i wysokości ok. 4,5 m. Od strony zachodniej, południowej i wschodniej wokół tężni zaprojektowano szkieletową konstrukcję drewnianej pergoli, założonej na planie okręgu o promieniu (zew.) R 1020m, która pełnić będzie funkcję przestrzeni inhalacyjnej. W celu polepszenia warunków korzystania z obiektu, do slupów konstrukcji szkieletowej pergoli przewidziano montaż lameli z drewna modrzewiowego (w układzie horyzontalnym), klasy C30 o przekroju 6x12cm. Wysokość konstrukcji pergoli wynosi ok. 3, 15 m.
- Tężnia solankowa składa się z dwóch zasadniczych typów: monolitycznej niecki zbiornika na solankę (fundament tężni) oraz szkieletowej konstrukcji gradierni z drewna modrzewiowego w postaci ram, wypełnionych wiązankami z tarniny. Ramy w osiach 1 i 7, obłożone zostaną deskami z drewna modrzewiowego (modrzew syberyjski), mocowanymi na zakład lub pióro i wpust.
- Wypełnienie konstrukcji szkieletowej gradierni zaprojektowano z wiązanek tarniny (Śliwa tarniny - Prumus spinosa), ułożonych w taki sposób, aby spływająca grawitacyjnie solanka ulegała rozbijaniu o poszczególne gałązki, tworząc tzw. mgłę wodną. Następnie spływająca grawitacyjnie woda solankowa trafia do niecki zbiornika solankowego, gdzie jest ponownie tłoczona (za pomocą agregatu pompowego oraz instalacji technologicznej), do znajdujących się na górnym poziomie techniczno-serwisowym drewnianych koryt (obieg zamknięty).
Zagospodarowanie terenu rekreacyjnego wokół tężni solankowej w Raciborzu zaprojektowano jako dostępne dla osób niepełnosprawnych.
- Technologia tężni oparta będzie o medium solankowe, krążące w obiegu zamkniętym pomiędzy zbiornikiem na solankę, instalacją rozprowadzającą wodę solankową wraz z urządzeniami hydraulicznymi (agregatami pompowymi) oraz systemem drewnianych rynien i koryt rozmieszczonych na górnym poziomie techniczno-serwisowym, bezpośrednio nad ścianą z tarniny. Z rynien solankowych poprzez drewniane zawory (kurki), solanka zostanie skierowana do koryt solankowych o długości 1,55 - 1,60m w celu równomiernego nawadniania gradierni z tarniny. Spływ wody solankowej po gałązkach tarniny odbywać się będzie grawitacyjnie. Rozpylona solanka, na skutek nasłonecznienia i działania wiatru tworzy unoszące się aerozole zawierające m.in.: jod, brom, magnez, wapń, krzem, potas, żelazo. Rozbijane cząstki solanki powodują hydrojonizację soli, podobnie jak rozbryzgane fale morskie. Powstały aerozol odznacza się szczególnymi walorami zdrowotnymi, gdyż jego cząstki mają znaczną zdolność penetracji poprzez błony śluzowe oraz skórę. Wokół tężni wytworzy się specyficzny mikroklimat, będący naturalnym leczniczym inhalatorem. Proces tężenia jest mocno uzależniony od pogody. Podczas słonecznego i wietrznego dnia parowanie jest najintensywniejsze.
- Zakłada się, że do zatężania skierowany będzie roztwór solanki o nasyceniu ok. 8-9% NaCI w obiegu zamkniętym. Solanka dostarczana będzie od 3-5 razy w roku specjalistycznymi samochodami. przeznaczonymi do transportu płynnych produktów (cysternami).
Komentarze (0)
Dodaj komentarz