Koniec świata to zjawisko

Wartość Końca świata nie wynika z jego lokalizacji, ale zjawiskowości, jaką pub wniósł do ubogiego życia kulturalnego Raciborza. To umiejętne połączenie małego biznesu z pasją właścicieli, ich przyjaciół i oczekiwań sporego środowiska młodych ludzi, nieosiągalne dla struktur urzędniczych typu dom kultury. Zrodziło się zatem miejsce kultowe, które jednak – co tu kryć – z racji niskiego czynszu mogło wyrosnąć tylko na gruncie Strzechy. Korzyści miały (mają do końca grudnia!) obydwie strony, tyle że Koniec świata jako zjawisko może istnieć gdziekolwiek, a Strzecha pustki po pubie nie zapełni prawdopodobnie już nigdy.

Rynek ma też, niestety, swoje prawa. Koniec świata przy wszystkich swoich zaletach, to oferta, która z racji rentowności nie ma szans w tzw. dobrych, a więc drogich lokalizacjach. Konieczność odejścia ze Strzechy jest więc istotnym problemem, ale mam nadzieję, że Dawid i koledzy sobie z tym poradzą. W końcu jak się bardzo chce, to można.

Byłoby natomiast elegancko, gdyby obecne rozstanie nabrało cech dżentelmeństwa. Magistrat nie straci, co więcej, może zyskać na swoim wizerunku, gdyby wyraził uznanie dla kulturalnego dorobku środowiska Końca świata i pomógł w znalezieniu nowej lokalizacji. Wracam przy okazji do opisanej już przeze mnie sprawy Labiryntu, niegdyś równie zjawiskowego (głównie w czasach Argusa). To idealne miejsce na pub, w którym konsumpcja piwa ma o wiele mniejsze znaczenie od sztuki czy barwnego pokazywania pasji. Labirynt ma niepowtarzalny klimat, tradycje i miejsce na występy sceniczne. Ratusz tłumaczy co prawda, że umowa dofinansowania remontu z środków unijnych wyklucza komercyjne wykorzystanie tej części RCK-u, ale nie sądzę, by była to rzecz nie do obejścia. Już nie takie renegocjacje umów z Brukselą prezydenccy urzędnicy przeprowadzali i to nader skutecznie. Może więc warto usiąść poważnie nad wydzieleniem Labiryntu z RCK-u i oddaniem lokalu na działalność rozrywkową w przetargu ograniczonym, niezależnie od tego, czy wygrałby Dawid Wacławczyk, czy ktokolwiek.

Wielka Orkiestra Świątecznej Pomocy kojarzy mi się od lat z Owsiakiem, podobnie jak małym dzieciom Toruń z piernikami, Warszawa z Syrenką czy Kraków z Wawelem (Rybnik kojarzę z korkami na drogach). Upatrywanie w WOŚP wielkiej szansy na promocję Raciborza (czytaj komentarze pod tekstem Magistrat rezygnuje z show Owsiaka) jest dla mnie niezrozumiałe. Cele WOŚP to jedno, a oprawa medialna, to drugie. Co roku wrzucam wolontariuszom pieniądze, kilka razy oglądam relacje na żywo w TVP, ale ani razu nie utkwiło mi w pamięci żadne miasto. Zawsze bowiem to samo: rozentuzjazmowani wolontariusze, orkiestry, sceny, grające zespoły, harcerze, strażacy itd no i Owsiak ze swoim zachrypłym głosem. Stały schemat. Oglądalność finału WOŚP w TVP (dane ze strony fundacji Owsiaka) to co prawda przez cały dzień 14 mln widzów, ale przekaz nie wybiega poza cel i idee akcji. Nie chodzi tu o promocję miast, ale promocję WOŚP, którą miasta, pewnie świadomie, chcą współfinansować bądź nie.

Problem leży więc w tym, czy Racibórz w taką promocję powinien się włączyć (organizacja zbiórki przy pomocy władz miasta jest oczywiście poza dyskusją). Szacowane koszty na poziomie 150 tys. zł (sama relacja TV 70 tys. zł) są niemałe i rozumiem sceptycyzm magistratu, choć prezydent czeka jeszcze na ewentualne deklaracje zakładów pracy, czy zechcą wesprzeć przedsięwzięcie finansowo. Do tego dochodzi ryzyko fatalnej pogody i kiepskiej frekwencji, jaką mogliśmy zaobserwować podczas pożegnania lata z Pectusem. Aż strach pomyśleć, gdyby TVP pokazywała garstkę młodych ludzi skupionych między sceną a Kolumną Maryjną.

Jeśli nie na Owsiaka, to na co wydać te 150 tys. zł? Pomysłów pewnie każdy ma pełną kieszeń. Magistrat dysponuje pewną doroczną pulą na rozrywkę. Ta zaś może być adresowana do szerokich mas i do koneserów, którą to nazwą najogólniej określę wszystkich adresatów oferty niszowej, co oczywiście nie znaczy mniej potrzebnej. Byłoby nieźle, gdyby wspomnianą pulę rozsądnie podzielić na dwie niekoniecznie równe części i potem się zastanawiać, na co wydać pieniądze z każdej z nich. Niech jednak o kulturze masowej decydują urzędnicy bacząc co akurat jest na topie, a o niszowej wspomniani koneserzy.

A promocja Raciborza to temat całkowicie odrębny, na dłuższe pisanie. Z WOŚP ma jednak niewiele wspólnego.

Grzegorz Wawoczny