Raciborski rynek na dwóch obrazach z początku XIX wieku i zmiany w zabudowie do 1945 roku
To kolejny artykuł poświęcony obrazom przedstawiającym dawny wygląd Raciborza. Spośród dwóch obrazów ukazujących rynek na początku XIX wieku, jeden jest dość dobrze znany, drugi natomiast mniej.
Oba obrazy są zachowane w formie fotokopii w zbiorach raciborskiego muzeum. Do 1945 roku oryginały znajdowały się w muzeum, lecz niestety uległy zniszczeniu. Możliwe, że istniało więcej obrazów przedstawiających rynek. Te dwie zachowane fotokopie ukazują zachodnią pierzeję oraz fragment wschodniej i południowej strony rynku. Nieznany malarz mógł również stworzyć widoki północnej i pozostałej części wschodniej strony rynku, z widokiem na stary ratusz, oraz południowo-zachodniej pierzei, gdzie rozpoczyna się ul. Długa. Czy w muzealnych zbiorach znajdują się również fotokopie brakujących widoków rynku – tego nie wiadomo.
Na obu obrazach przedstawiono zaledwie 10 domów, których dzieje postaram się opisać. Ze względu na ilość zebranych informacji, opis ten będzie podzielony na kilka części. Dopiero w ostatniej części artykułu zajmę się drugim obrazem, z lat ok. 1819–1825, ukazującym południowo-wschodnią część rynku i trzy widoczne tam domy.
Jak wspomniałem, autor obu widoków rynku pozostaje nieznany. Technicznie rzecz biorąc, obrazy te są mało interesujące – to prace amatorskie, pozbawione wartości artystycznej. Malarz nie miał podstawowej wiedzy o perspektywie ani proporcjach. Były to akwarele, co również wskazuje na skromne umiejętności twórcy.
W artykule „Zabudowa Raciborza na obrazie Walachenbild i dwóch rysunkach Fischera z 1819 roku” sugerowałem, że autorem tych obrazów mógł być organista o nazwisku Demel, żyjący w tym czasie w Raciborzu i zajmujący się także malarstwem. W katalogu Waltera Krausego z 1935 roku, zatytułowanym Grundriss eines Lexikons bildender Künstler und Kunsthandwerker in Oberschlesien von den Anfängen bis zur Mitte des 19. Jahrhunderts. Band 1, figuruje on pod tym nazwiskiem. W kronice kościoła w Pszowie jego nazwisko zostało przekręcone, a do katalogu wpisał je w tej formie Krause. Faktycznie chodziło o organistę i malarza Leopolda Temela/Temmela, ojca malarza Augusta Temmela, który urodził się w Raciborzu w 1799 roku i zmarł w Rzymie w 1840 roku.
Łatwiejsze jest ustalenie czasu powstania tych obrazów – namalowano je w latach 1819–1825. W dotychczasowych publikacjach na temat historii Raciborza czas powstania obrazu ukazującego zachodnią pierzeję rynku datowano na koniec XVIII wieku lub około 1805 roku. Jednak obrazy powstały nieco później, a ich czas powstania jest stosunkowo łatwy do określenia. Na obrazie przedstawiającym zachodnią pierzeję rynku widnieje zbudowana w 1819 roku siedziba Ziemstwa Górnośląskiego, co wyklucza możliwość powstania dzieła przed tym rokiem. Na tym samym obrazie widać również postać na koniu, która najprawdopodobniej jest ułanem z 3. szwadronu 2. Regimentu Ułanów „von Katzler”. Ułani stacjonowali w Raciborzu od 15 listopada 1821 roku, a w 1823 roku zbudowano dla nich stajnie w ogrodach dawnego klasztoru dominikańskiego. Obecność ułana na obrazie wskazuje, że dzieło powstało około 1822 roku. Od 1823 roku w Raciborzu byli także kawalerzyści z 3. szwadronu 22. Regimentu Landwehry, których mundury z litewką były podobne do ułańskich.
W centralnej części obrazu znajduje się fragment zachodniej strony rynku z ułanem na koniu. Po lewej stronie przedstawiono ułana z regimentu „von Katzler”, natomiast po prawej – ułana landwehry.
Przypuszczalnie oba obrazy, w tym ten ukazujący południowo-wschodnią część rynku, zostały namalowane w latach 1822–1825. Podejrzewam, że malarz stworzył także widok północno-wschodniej części rynku, na której znajdował się odwach, ratusz i kościół kuratialny pw. św. Jakuba. Stary ratusz, istniejący w północno-wschodnim narożniku rynku od 1574 roku (przebudowany w 1660 roku), rozebrano przed majem 1825 roku. Budowę nowego ratusza według projektu Friedricha Wilhelma Tschecha rozpoczęto w maju 1825 roku, a zakończono pod koniec 1826 roku. W grudniu tego roku magistrat wprowadził się do nowej siedziby. Przypuszczam, że stary ratusz i pozostała zabudowa rynku zostały uwiecznione na obrazie jeszcze przed budową nowego ratusza. Możliwe, że obrazy te zawieszono później na ścianach w nowej siedzibie magistratu.
Opis przedstawionych na obrazach elementów rynku rozpocznę od bardziej znanego dzieła. Widok zachodniej pierzei rynku był już wielokrotnie publikowany w opracowaniach dotyczących historii Raciborza, a także gdy omawiano obecny wygląd tej części rynku. Na obrazie jeden z domów posiada attykę, której wzór stał się inspiracją do stylizacji zwieńczeń domów całej zachodniej strony rynku. Powojenna odbudowa raciborskiego rynku tylko w niewielkim stopniu odzwierciedla jego dawny wygląd.
Odbudowa zachodniej strony rynku rozpoczęła się jesienią 1950 roku w ramach planu 6-letniego i zakończyła się około 1955 roku. Projekt przygotowała Pracownia Konserwacji Zabytków w Nysie pod kierownictwem Stanisława Kaczmarczyka, pochodzącego ze Lwowa. To właśnie jemu i jego współpracownikom Racibórz "zawdzięcza" nietypowe kresowe attyki, charakterystyczne dla miast takich jak Zamość, Lublin, Przemyśl i Lwów, lecz nie dla śląskich miast. Na Śląsku attyki były znane, lecz wyglądały inaczej – przykładem jest Baszta Więzienna w Raciborzu. Te kresowe attyki na rynku miały przypominać przesiedleńcom ze Wschodu miasta, które musieli opuścić.
Dzięki dziesiątkom pocztówek i setkom zdjęć wiemy, jak rynek wyglądał przed zniszczeniem zabudowy w 1945 roku. Zabudowa ta kształtowała się od połowy XIX wieku aż do lat 30. XX wieku. Ostatni budynek na rynku, ukończony w 1936 roku, to gmach, w którym później mieścił się Dom Handlowy „Bolko” (do 1945 roku znany jako Kaufhaus Tack).
Obrazy, o których tu mowa, oraz kilka najstarszych zdjęć z lat 60. XIX wieku, to jedyne źródła pokazujące wygląd rynku przed przebudową zabudowy w XIX wieku. Wszystkie te zdjęcia powstały przed 1866 rokiem. 21 lutego 1866 roku odwach przeniesiono na Plac Zborowy, a odwach na rynku rozebrano w tym samym roku. Najstarsze fotografie to pierwsze i trzecie, na których widać rogatkę miejską, oraz czwarte, ukazujące wlot ulicy Długiej na rynek, wykonane około 1860 roku. Drugie zdjęcie, na którym widoczny jest ratusz, zrobiono około 1866 roku. Fotografie zamieszczone w broszurze firmy Fedor Schmeer & Söhne z 1880 roku wykonano w latach 1879–1880. Na tych zdjęciach niektóre budynki rynku są już przebudowane, jednak większość kamienic zachowała pierwotny kształt. Kolaż czterech zdjęć z tej broszury prezentuję poniżej. O samej broszurze i jej siedzibie na rynku napiszę w artykule opisującym domy w południowej części zachodniej pierzei rynku.
Dzięki jednemu z programów wykorzystujących sztuczną inteligencję do kolorowania czarno-białych zdjęć udało się przywrócić część kolorów obrazom ukazującym rynek. W kolejnych artykułach szczegółowo przedstawię budynki widoczne na tych obrazach.
Komentarze (0)
Aby dodać komentarz musisz być zalogowany