Kartka z kalendarza. Powrót ks. Gade na Ocice
11 lutego 1957 roku powrócił do parafii w Ocicach ks. Bernard Gade, 10 lipca 1954 roku, podobnie jak 20 innych księży-autochtonów, deportowanyo poza rejon opolskiej administracji apostolskiej. Na zdj. pierwszy z prawej podczas spotkania z kard. Józefem Ratzingerem, późniejszym papieżem Benedyktem XVI, w Krowiarkach.
Kapelan lokalii św. Józefa, ks. Gade urodził się w 1911 roku w Mikulczycach w rodzinie górniczej. Jego ojciec był sztygarem. Po studiach filozoficzno-teologicznych na Uniwersytecie Wrocławskim, 27 stycznia 1935 otrzymał święcenia kapłańskie z rąk kardynała Adolfa Bertrama i został powołany na wikarego w parafii św. Mikołaja w Raciborzu Starej Wsi. W latach 1937–1938 pracował jako duszpasterz robotników sezonowych w Mecklenburgii, w diasporze należącej do diecezji Osnabrück. W grudniu 1938 roku został kapelanem lokalii w Ocicach Zamku. Był człowiekiem wyjątkowo skromnym, dużo wymagającym od siebie i jednocześnie nadzwyczaj uczynnym względem innych. Mimo trudnej sytuacji potrafił w odpowiedni sposób dopilnować, aby prace wykończeniowe przy budowie kościoła postępowały, chociaż jego parafianie zaliczali się do ludzi ubogich. Pominął zupełnie swoje własne potrzeby. Obok nowego kościoła nie stanęła odpowiednia plebania. Zamieszkał w jednym z budynków przy ul. Gdańskiej. Dopiero w 1950 roku w pobliżu kościoła zbudowano plebanię. Niemalże mityczny jest sławny środek transportowy ks. Gadego – rower, którym posługiwał się przez dziesięciolecia. Nawiasem mówiąc służy on do dzisiaj pewnemu raciborskiemu prałatowi. W 1949 roku administrator apostolski w Opolu, dr Bolesław Kominek powołał ks. Gadego na stanowisko ojca duchownego w nowo utworzonym seminarium duchownym w Opolu, później przeniesionym do Nysy. Tu ks. Gade usilnie pracował nad formacją duchową kleryków. W związku z nowym stanowiskiem odwołano go z funkcji proboszcza w Ocicach. Kierowanie parafią w charakterze administratora od 1 września 1949 roku powierzono ks. Alojzemu Spyrce, proboszczowi od Matki Bożej.
W 1952 roku, ze względów narodowościowych, ks. Gadego zwolniono z funkcji przewodnika duchownego seminarzystów. Powrócił do Ocic. Był jednak tylko rezydentem, bo formalnie parafią kierował administrator ks. Spyrka. 10 lipca 1954 roku, podobnie jak 20 innych księży-autochtonów, deportowano go poza rejon opolskiej administracji apostolskiej. Osiadł w Kamienicy w powiecie limanowskim w diecezji tarnowskiej, mieszkając prywatnie u obcych ludzi. Udzielał się w pracy duszpasterskiej. Kiedy w 1956 roku nastała możliwość powrotu na ziemię opolską, biskup tarnowski pożegnał ks. Gadego jako apostoła chorych. 11 lutego 1957 roku powrócił do parafii w Ocicach, którą przekazał mu pełniący obowiązki proboszcza, ks. Sus. W 1972 roku ks. Gade mianowano kapelanem Jego Świątobliwości, nadano mu także tytuł dziekana honorowego i radcy duchownego. W latach 1973–1984 był raciborskim dziekanem, a od 1984 roku dziekanem rejonu raciborskiego. Parafią św. Józefa kierował do 23 lipca 1990 roku. Zmarł 4 lutego 1995 roku w wieku 84 lat.
Źródło: Paweł Newerla, Dzieje Raciborza i jego dzielnic.
fot. ze zbiorów parafii w Krowiarkach
Komentarze (0)
Aby dodać komentarz musisz być zalogowany